" TIERRA DE NADIE", Eva Guerrero

Inoren lurraldea ez da ezein herrialde edo pertsonarena ez den lurraldea. Ideia horretatik abiatuta, gorputz baten eta bestearen artean dagoen espazioa zurea eta nirea ez den baina aldi berean geurea den espazio gisa planteatzen dugu. Leku hori esploratzea proposatzen dugu, mundu oniriko bat baita, baina gauza errealez egina; ez-leku bat da, ozeanoaren sakonerak, inguratzen gaituen naturak eta barruan bizi denak eraginda, bere sakontasuneranzko bidaiaren metafora gisa.

Inortxok ere ez du hitz egiten hastapenei eta amaierei buruz, distantziei buruz, gorputz bat osatzen duten gorputzei buruz eta haien arteko harremanei buruz, idatzi gabeko arauei buruz, ertzei eta ertzei buruz, topaketei eta desadostasunei buruz, larruei buruz, larrua uzteari buruz, ozeanoari, apneei eta korronteei buruz, alde egiteko eta ez itzultzeko gogoari buruz, mugei buruz, eusteei buruz. Baina, batez ere, Inoren Lurrak hitz egiten du gorputzaz, gorputzaz eta bere izaeraz, eta gorputzen arteko politikaz. Izan ere, norena da gorputza?

Inoren lurra ez da dantza, ahotsa, zuzeneko musika, natura, atmosfera poetikoak, gorputz arrotzak, soinu oroitarazleak eta animaliak diren emakumeak.
BIDEOA